[Brief]
Das kleine Stόck Papier, auf das ich schreiben muί, verrδt, daί ich in einer Einφde lebe. Ich sah mich daher gezwungen, das geplante ausfόhrliche Schreiben auf den kleinen zur Verfόgung stehenden Raum zusammenzudrδngen. Gern hδtte ich mich ausfόhrlicher mit Euch unterhalten; aber das armselige Blδttchen nφtigt mich, manches zu όbergehen. Aber schlieίlich hat der Geist die Armut όberwunden. Der Brief ist zwar klein, aber er enthδlt viel. Gerade in dieser Stunde der Not kφnnt Ihr auf meine Anhδnglichkeit schlieίen, da mich selbst der Mangel am geeigneten Material nicht vom Schreiben abhalten konnte. Ihr aber mφget es meinem Schmerze nachsehen, wenn ich mich verletzt fόhle — unter Trδnen und mit Entrόstung gestehe ich es; denn nicht einen Buchstaben hattet Ihr fόr mich, der ich Euch so manchen Dienst erwiesen habe, όbrig. Ich weiί, daί zwischen Licht und Finsternis eine Gemeinschaft unmφglich ist, daί es keine Beziehungen geben kann zwischen Dienerinnen des Herrn und Sόndern. Aber auch die Buhlerin durfte des Herrn Fόίe waschen, und von den Brosamen der Herren nδhren sich die Hunde. Auch kam der Heiland nicht, um die Gerechten zu berufen, sondern die Sόnder; denn nicht die Gesunden bedόrfen des Arztes. Er will nicht den Tod des Sόnders, sondern seine Bekehrung. Das irrende Schδflein trδgt er auf seinen Schultern nach Hause, und den verlorenen Sohn nimmt der Vater bei seiner Heimkehr mit Freuden auf. Der Apostel sagt sogar: „Richtet nicht vor der Zeit! Wer bist Du denn, daί Du όber einen fremden Knecht urteilst? Er stehe oder falle seinem eigenen Herrn. Wer steht, sehe zu, daί er nicht falle. Einer trage des anderen Last“ Geliebteste Schwestern, wie Ihr seht, urteilt die menschliche Scheelsucht anders wie Christus. Vor seinem Richterstuhle lautet das Urteil anders wie in den Schlupfwinkeln der Ohrenblδser. Den Menschen scheinen viele Wege gerecht, die sich spδter als sόndhaft erweisen. Oft wird ein Schatz in irdenen Gefδίen aufbewahrt. Bittere Reuetrδnen haben dem Petrus, der den Herrn dreimal verleugnete, die verlorene Gunst zurόckgewonnen. Wem mehr nachgelassen wird, der liebt auch mehr. Von der ganzen Herde spricht kein Mensch, aber όber die Genesung eines todkranken Stόckes freuen sich die Engel im Himmel, Wem die Berufung auf diese Stelle unangebracht scheint, der hφre auf das Wort des Herrn: „Freund, warum ist dein Auge schalkhaft, wenn ich gut bin?“
[Γράμμα]
Το χαρτάκι που πρέπει να γράψω μου λέει ότι ζω σε μια έρημο. Επομένως, ένιωσα υποχρεωμένος να στριμώξω το προγραμματισμένο λεπτομερές γράμμα στον μικρό διαθέσιμο χώρο. Θα ήθελα να σας μιλήσω πιο αναλυτικά. αλλά το φτωχό φύλλο με αναγκάζει να αγνοήσω κάποια πράγματα. Αλλά τελικά το πνεύμα νίκησε τη φτώχεια. Το γράμμα μπορεί να είναι μικρό, αλλά περιέχει πολλά. Ειδικά αυτή την ώρα ανάγκης μπορείς να συμπεράνεις την προσκόλλησή μου, αφού ακόμη και η έλλειψη κατάλληλου υλικού δεν μπορούσε να με εμποδίσει από το να γράφω. Αλλά μπορείτε να συγχωρήσετε τον πόνο μου αν νιώθω πληγωμένος - με δάκρυα και αγανάκτηση το ομολογώ. γιατί δεν σου έμεινε ούτε ένα γράμμα για μένα, που σου έχω κάνει πολλές υπηρεσίες. Γνωρίζω ότι μεταξύ φωτός και σκότους η κοινωνία είναι αδύνατη, ότι δεν μπορεί να υπάρχουν σχέσεις μεταξύ των δούλων του Κυρίου και των αμαρτωλών. Επιτρεπόταν όμως και στην πόρνη να πλύνει τα πόδια του κυρίου και τα σκυλιά τρέφονται με τα ψίχουλα του κυρίου. Ούτε ήρθε ο Σωτήρας να καλέσει τους δίκαιους, αλλά τους αμαρτωλούς. γιατί δεν είναι οι υγιείς που χρειάζονται τον γιατρό.Δεν θέλει τον θάνατο του αμαρτωλού, αλλά τη μεταστροφή του. Κουβαλάει στους ώμους του το περιπλανώμενο προβατάκι στο σπίτι και ο πατέρας παίρνει με χαρά τον άσωτο γιο όταν επιστρέφει σπίτι. Ο απόστολος μάλιστα λέει: «Μην κρίνετε εκ των προτέρων! Ποιος είσαι τότε που κρίνεις έναν ξένο υπηρέτη; Στέκεται ή πέφτει στον δικό του αφέντη. Όποιος σταθεί, φρόντισε να μην πέσει. Να κουβαλάτε η μια τα βάρη του άλλου» Αγαπημένες αδερφές, όπως μπορείτε να δείτε, η ανθρώπινη ζήλια κρίνει διαφορετικά από τον Χριστό. Μπροστά από τη θέση του δικαστή του, η ετυμηγορία είναι διαφορετική από ό,τι στις κρυψώνες των αυτιών. Πολλοί τρόποι φαίνονται δίκαιοι στους ανθρώπους, οι οποίοι αργότερα αποδεικνύονται αμαρτωλοί. Ο θησαυρός φυλάσσεται συχνά σε πήλινα αγγεία. Τα πικρά δάκρυα μετάνοιας έχουν κερδίσει τη χαμένη εύνοια του Πέτρου, ο οποίος αρνήθηκε τον Κύριο τρεις φορές. Όποιος χαρίζεται περισσότερο αγαπά περισσότερο. Κανείς δεν μιλάει για ολόκληρο το ποίμνιο, αλλά οι άγγελοι στον ουρανό χαίρονται για την ανάρρωση ενός άρρωστου κομματιού. Στον οποίο η αναφορά σε αυτό το σημείο φαίνεται ακατάλληλη, άκου τον λόγο του Κυρίου: «Φίλε, γιατί τα μάτια σου είναι άτακτα όταν εγώ είμαι καλός?
Βεβαιωθείτε με τους κανόνες γραφής και την γλώσσα των κειμένων που θα μεταφράσετε. Ένα σημαντικό σημείο που πρέπει να σημειώσετε όταν θα χρησιμοποιείτε το λεξικό του metafrash.com είναι ότι οι λέξεις και τα κείμενα που χρησιμοποιούνται κατά τη μετάφραση αποθηκεύονται και μοιράζονται με άλλους χρήστες στο περιεχόμενο της σελίδας. Για αυτό το λόγο, σας ζηταμε προσοχή σε αυτό το θέμα στη διαδικασία μετάφρασης. Αν δεν θέλετε οι μεταφράσεις σας να δημοσιεύονται στην σελίδα, επικοινωνήστε με την ηλεκτρονική διεύθυνση →"Επικοινωνία" Στο πλησιέστερο χρόνο θα αφαιρεθούν τα σχετικά κείμενα από το περιεχόμενο του ιστότοπου.
Οι τρίτοι προμηθευτές, συμπεριλαμβανομένης της Google, χρησιμοποιούν cookie για την εμφάνιση των διαφημίσεών σας με βάση τις προηγούμενες επισκέψεις του εκάστοτε χρήστη στον ιστότοπό σας ή σε άλλους ιστότοπους. Η χρήση των cookie διαφήμισης από την Google επιτρέπει στην ίδια και τους συνεργάτες της να προβάλλουν διαφημίσεις στους χρήστες σας με βάση την επίσκεψή τους στους ιστότοπους σας ή/και σε άλλους ιστότοπους στο διαδίκτυο. Οι χρήστες μπορούν να εξαιρεθούν από τις εξατομικευμένες διαφημίσεις μέσω της σελίδας Ρυθμίσεις διαφημίσεων. (Εναλλακτικά, μπορείτε να κατευθύνετε τους χρήστες να εξαιρεθούν από τη χρήση cookie ενός τρίτου προμηθευτή όσον αφορά τις εξατομικευμένες διαφημίσεις, μέσω της σελίδας www.aboutads.info)