Und noch ein weiterer Glücksfall sollte Oppenheimer in die Hände spielen. Eine Erkundigung bei Seeßlen brachte zutage, dass sich der Phantombildzeichner Kopp ebenfalls bei Stumms Mannschaft zum Dienst gemeldet hatte. Also beschloss Oppenheimer, die Ge- legenheit beim Schopf zu packen, und beauftragte Kopp, die Skiz- zen aus dem Gedächtnis erneut anzufertigen. Danach bekam Kopp die Anweisung, auch gleich die Augenzeugen im jüngsten Fall zu befragen, und so hatte Oppenheimer bereits am Freitag- vormittag den kompletten Satz der Phantombilder vorliegen, in- klusive neuer Bilder, die er mit Wenzel und Großkurth unverzüg- lich einer kritischen Begutachtung unterzog. Oppenheimer pinn- te die Skizzen an die Wand gegenüber seinem Schreibtisch, bis nahezu dieselbe Ordnung wie in seinem alten Büro im Sowjetsek- tor wiederhergestellt war.

Και ακόμη ένα χτύπημα της τύχης ήταν να παίξω στα χέρια του Oppenheimer. Μια έρευνα με τον Seeßlen αποκάλυψε ότι ο καλλιτέχνης identikit Kopp είχε επίσης αναφερθεί στην ομάδα του Stumm για υπηρεσία. Έτσι ο Oppenheimer αποφάσισε να αδράξει την ευκαιρία και ανέθεσε στον Kopp να ξαναφτιάξει τα σκίτσα από μνήμης. Στη συνέχεια δόθηκε εντολή στον Kopp να ανακρίνει τους αυτόπτες μάρτυρες στην πιο πρόσφατη υπόθεση, και έτσι μέχρι το πρωί της Παρασκευής ο Oppenheimer είχε διαθέσιμο το πλήρες σύνολο εικόνων identikit, συμπεριλαμβανομένων νέων εικόνων, στις οποίες αυτός, ο Wenzel και ο Großkurth, υποβλήθηκαν αμέσως σε κριτική αξιολόγηση. Ο Οπενχάιμερ κόλλησε τα σκίτσα στον τοίχο απέναντι από το γραφείο του μέχρι να αποκατασταθεί σχεδόν η ίδια τάξη που είχε στο παλιό του γραφείο στον σοβιετικό τομέα.